40 jaar geleden kochten mijn ouders een oud, vervallen huis. Sinds mijn 2 jaar is het mijn woonst, met weliswaar enige tussenpauzes. Er werd al serieus in verbouwd en in al die jaren onderging het huis tal van metamorfoses. Toen ik het met mijn gezin ging bewonen, zo’n tien jaar geleden, zetten wij het verder naar onze hand, zodat het ondertussen onherkenbaar is geworden t.o.v. de originele staat bij aankoop.
Ik bouwde er vele herinneringen in op: eerst als kind en tiener, later als moeder.
Toen ik een aantal oude fotoboekjes kreeg van mijn moeder over de authentieke aankoop en verbouwingen in het huis, kwamen vele van mijn kinder- en jeugdherinneringen naar boven. Ik besefte dat er drie generaties vrouwen in opgroei(d)en, wat toch wel bijzonder is!
Zeker nu ik mijn tienerdochter zie opgroeien en veranderen naar jonge dame, merk ik hoe ze onbewust dingen van me overneemt en herken ik mezelf in haar. En tegelijk is ze natuurlijk ook weer anders en zie ik eigenschappen die ik dan weer niet heb.
Op dezelfde manier heb ik dit bij mijn moeder. Qua uiterlijk wordt er vaak gerefereerd naar haar, als mensen me zien. Ook merk ik in de kleine dingetjes geregeld dat ik duidelijk een dochter ben van haar. En ook hier verschil ik dan weer op andere gebieden. Maak ik er als het ware ‘mijn’ versie van…
In dit persoonlijk project graaf ik in het verleden en breng het samen met het heden. Ik onderzoek de relatie t.o.v. mijn moeder en dochter als driegeslacht, met oog voor gelijkenissen en verschillen.
Comments