'Een tijd voor alles
en alles op z’n tijd’
Het samenspel tussen natuur en duurzaamheid wordt mij steeds duidelijker. Tot voor kort stond ik daar te weinig bij stil – vooral als het over de bloementeelt ging. Als gepassioneerde natuurbewonderaar vulde ik mijn huis altijd met de geuren en kleuren van vers gekochte bloemen. Tot ik de plukweide leerde kennen.
Daar zag ik dingen die eigenlijk logisch zijn, maar die we in onze doe-cultuur wat verloren zijn: oogsten wanneer er te oogsten valt, vertragen en wachten wanneer de natuur om geduld vraagt. Koesteren wat is en zonder pesticiden zorg dragen voor de bodem, zodat het hart van de bloementeelt ook op lange termijn kan blijven kloppen.
De seizoenen zitten vol inspiratie! Maar zag je al de schoonheid in de tussenperiodes waar we zo weinig aandacht aan schenken?
Steevast stil verwonderd en met een speelse blik ging ik op ontdekking, gedreven door mijn onstilbare nieuwsgierigheid. Met enkel een oude Mamiya camera aan mijn zij, doolde ik door veld en bos. Als een penseel legde de lens al die schoonheid vast.
Vervallen filmrolletjes gevuld met herinneringen en avonturen omarmen zo de imperfecties, vrolijk knipogend naar het leven. Digitaal vermengt zich met analoge afdrukken: vroeger en nu, kleur op kleur op kleur en eindeloze mogelijkheden.
Het zijn de levendige tinten van de natuur die me blijven inspireren tot verdere experimenten en creaties. Ik ontdekte de geheime wereld van anthotypie, waarbij natuurlijk gecreëerde kleurstoffen vermengd werden met tijd en zonnestralen. Samen dansen ze hun eigen choreografie op de witte pagina’s. Ik wachtte, de magie deed haar werk, het ritme van de natuur stelt nooit teleur.
Dit project viert de eenvoud van het moment, nodigt je uit om te dwalen in de tuin, mee te waaien op het ritme van de natuur. Hoe mooi is het om te zijn, hoe zoet de melodie van het leven. Ik neem je graag mee in de schoonheid van al wat leeft en hoop je te bestuiven met het idee dat het ook anders kan.
```